“Nadat ik in 2017 was afgestudeerd als sociaal-pedagogisch hulpverlener ging ik werken bij ART behandeling in Etten-Leur. Eerst als flexwerker, maar sinds november 2017 in vaste dienst. Het sprak me aan dat deze afdeling bestaat uit een gesloten opnameafdeling waarbij ook plaats is voor tijdelijke crisisopnames en een open afdeling. Zelf werk ik veel op de gesloten afdeling. Omdat elke cliënt vraagt om een eigen unieke begeleidingswijze, moet ik als agogisch werker voortdurend schakelen. Dat maakt het werk uitdagend en zorgt dat ik veel creativiteit erin kwijt kan. Doordat ik echt op een afdeling werk, ben ik intensief betrokken bij de begeleiding en behandeling van de cliënt op alle levensgebieden. Op elk van die levensgebieden probeer ik samen met de cliënt stappen te zetten. Vaak kleine stapjes, maar ook die kunnen een stap in de goede richting zijn.”

Uitgaan van de wensen van de cliënt

"Door de ART-methodiek ben ik ook veel bezig met het kijken naar mogelijkheden voor de cliënt. Vóór ART was Etten-Leur min of meer een eindstation. Nu sluiten we veel meer aan bij de wensen van de cliënt en kijken we wat hij nodig heeft om weer verder te komen. Stel dat jouw wens is om in Tilburg te gaan wonen, wat heb je dan nodig om dat te realiseren?

Over ART

ART is een vernieuwende manier om je te blijven uitdagen en hoop te houden. ART staat voor Active Recovery Triad: actief herstel in de triade. Het betekent dat de cliënt samen met zijn naasten en onze hulpverleners in een drie-eenheid (een triade) werkt aan herstel. Wij bieden ART aan in onze woonvormen en klinieken.

Tijdens mijn opleiding had ik nog nooit van ART gehoord. Wel over herstel ondersteunende zorg, dat veel raakvlakken met ART heeft. Maar toen ik in de ggz informatie kreeg over de uitgangspunten van ART, werd ik meteen enthousiast. Dit omdat je loslaat wat je zelf goed vindt voor de cliënt en uitgaat van wat hij zelf wil. En ook het feit dat er nog echt dingen mogelijk zijn, ook als het maar kleine dingen zijn. Want het kan voor een cliënt al heel veel betekenen als die lukken. Als je iemand een kans geeft, gaat hij meer in zichzelf geloven en zit er veel meer in dan je eerst zou denken. Daar zijn diverse succesverhalen van. Zo hadden we een cliënt die lang afgeschermd van de groep op een afgezonderde verblijfsunit zat. Dankzij ART gingen we toen oefenen door hem steeds vaker op de groep te laten. Hij heeft nu weer een kamer op de groep en het gaat nu goed met hem.

Natuurlijk is niet alles haalbaar wat een cliënt zou willen, maar je kunt wel samen kijken hoe je in die richting kunt komen door dingen te doen die erbij aansluiten. Zodat hij uiteindelijk misschien wél bij die wens kan uitkomen. Want als je het al meteen van tafel veegt door te zeggen: ‘dat kan niet’, doe je ook wat met het zelfvertrouwen van de cliënt. En er zijn altijd nog wel andere mogelijkheden die lijken op de wens van de cliënt. Ook met stapjes in de goede richting kan de kwaliteit van leven al vergroot worden, en dat is waar het om gaat.

In plaats van uitstapjes met de afdeling bekijkt de persoonlijk begeleider met de cliënt wat die graag wil doen. Zo ga ik met een cliënt eens in de paar maanden een hamburger eten bij McDonald’s.

Zeker dit jaar moeten we wel wat aanpassingen doen, maar we komen er wel. En ik hoop dat we op niet al te lange termijn onze dagdagelijkse dingen weer kunnen oppakken.”

Positieve veranderingen

“De laatste jaren is ook veel veranderd in Etten-Leur. Vroeger was Begijnstraat 21 een semi-gesloten afdeling; nu zijn dat appartementjes voor drie cliënten geworden die vallen onder ART Behandeling.

Ook zijn ze nu bezig met nieuwbouw. Verder hebben we een ervaren en betrokken manager die heel begaan is met de werkvloer, een echt mensenmens. Regelmatig komt hij even langs om te kijken hoe het gaat. Zeker omdat het wel een pittige doelgroep kan zijn, is het fijn dat je een manager hebt waar je op terug kunt vallen en die ook graag meedenkt.

Verder werkt hier op het terrein een ervaringsdeskundige, die ook betrokken is bij projecten voor onze afdeling en die je kunt inschakelen als een cliënt een ervaringsdeskundige wil spreken, of als je zelf even wilt sparren. Zo is de laatste jaren veel veranderd in positieve zin. We werken nu op de afdeling ook nauw samen met verschillende disciplines, zoals een verpleegkundig specialist, een psycholoog en een klinisch casemanager. De behandelaren staan klaar om met je mee te denken. Zo nodig kun je altijd met een van hen overleggen, zodat de zorg gecontinueerd kan worden. Je kunt ook veel van elkaar leren, want iedereen heeft zijn eigen achtergrond, zonder dat iemand pretendeert te weten hoe het zit.”

Werken in coronatijd

“Op 22 december 2020 stond een artikel in Trouw over een afdeling in Etten-Leur over werken in coronatijd. Zelf heb ik gelukkig nog niet zoveel last gehad van een te hoge werkdruk. Ik heb wel wat extra diensten gewerkt, maar ik snap dat dat in deze tijd nodig is. Wel vond ik het belangrijk om rust uit te stralen naar de cliënten, want die snappen vaak niet goed wat er aan de hand is. Cliënten die bang zijn voor corona, stellen we gerust en informeren we wat ze kunnen doen om besmetting te voorkomen. Dat moet ze een veiliger gevoel geven. Ook bespreek ik met hen welke opties er zijn om hun familie te zien, zodat dat een beetje door kan gaan.

Het is voor iedereen ook een rare tijd, en niemand weet hoelang het gaat duren. Dat maakt het lastig. Ik heb er ook niet alles over gelezen om er een beetje nuchter in te kunnen staan. Maar doordat ik jong ben, ben ik voor mezelf wat minder bang om ziek te worden dan als het gaat om bijvoorbeeld oudere of kwetsbare mensen. We werken op de afdeling met mondkapjes, en al bij de minste klachten moet je je laten testen. Dat is allemaal goed geregeld.

Overigens willen we niet alleen maar met corona bezig zijn. Daarom hebben we tijdens de feestdagen altijd wat speciale activiteiten op de afdeling, met lekker eten en ontspanning. Want dat zijn belangrijke dagen voor cliënten en het is goed dat er dan iets gedaan wordt.  Zo gaan we op Eerste Kerstdag altijd met cliënten koken en bestellen we op Tweede Kerstdag wat uitgebreider eten. En met Nieuwjaar hebben we altijd een oliebollenkraam op het terrein.”

Blik in de toekomst

“Kijkend naar de nabije toekomst ben ik heel benieuwd hoe het straks zal gaan met de nieuwbouw in Etten-Leur en hoe de cliënten erop gaan reageren. Wat mezelf betreft kijk ik op een open manier naar de toekomst. Ik ben nog jong, en heb nog genoeg om te leren en aan te werken.

In ieder geval wil ik graag bij ART blijven, want die werkwijze spreekt mij echt aan. Ik zou ook niet anders meer willen werken. Hoewel ik niet tot mijn pensioen op dezelfde afdeling wil blijven werken, zijn er nog genoeg andere ART-teams bij GGz Breburg waar ik me kan blijven ontwikkelen. In ieder geval geniet ik echt van het werk hier; er is nog genoeg te doen.”