Maaike Mertens studeert Sociaal Pedagogische Hulpverlening bij Avans, omdat ze graag met mensen werkt. Tijdens haar opleiding deed ze vrijwilligerswerk en stage bij verschillende instellingen om te kijken wat ze een leuke doelgroep vindt om mee te werken. Zo deed ze onder meer vrijwilligerswerk voor demente ouderen en bij mensen met een beperking en autisme.
Dat bood haar echter onvoldoende uitdaging. Om ervaring op te doen, heeft ze besloten vrijwilligerswerk te gaan doen binnen GGz Breburg. Dit deed ze van februari t/m juni 2018.
“Ze zochten vrijwilligers voor twee dagen per week bij Werken & Leren in Dongen. Zo kon ik ervaring opdoen en kijken of de doelgroep bij me paste. Het ene dagdeel liep ik mee met een kok die kookte bij verschillende huizen; stond ik met name in de tuin en sloot ik aan bij de inloop. Als vrijwilliger kom je vooral voor een praatje, dus echt hulpverlenen was het niet. Als ze ergens tegenaan liepen, was het aan de professionals om daar met de cliënten naar te kijken. Mijn rol was meer om te praten over alledaagse dingen en zo een brug te slaan met de buitenwereld. Dit laagdrempelige contact vond ik erg leuk. Je bouwt zo een vertrouwensband op en leert veel van elkaar. Het koken verschilde per locatie. We werkten met vier tot zes mensen, die elk een taak kregen. Daarbij keken we naar ieders kwaliteiten; zo vond de een het leuk om de groenten te snijden en deed de ander graag boodschappen. Ook keken we naar wat per persoon mogelijk was; met iemand die snel overprikkeld raakt, ga je geen boodschappen doen. Maar dat is steeds hun eigen keuze. In ieder geval was het de bedoeling dat cliënten actief meededen, om zo iets te leren.”
Open-minded
“Zelf had ik helemaal geen ervaring met de doelgroep. Wat ik van tevoren wist van GGz Breburg kwam niet echt overeen met wat ik tijdens mijn vrijwilligerswerk zag. Veel mensen denken bij ‘psychiatrie’ meteen aan agressie, maar het was juist heel gezellig en laagdrempelig. Ik ben ook heel open-minded: als iemand iets beweert, wil ik het ook zelf zien. Als vrijwilliger was mijn rol ook heel anders dan die van hulpverlener; ze moesten niets doen van mij. Als je aangeeft dat je alleen komt om te kijken of je iets voor hen kan betekenen, heb je een heel andere ingang. Ook accepteerden ze het eerder als ik iets niet zo handig had aangepakt. Ook bij mensen met een zwaardere diagnose keek ik wat er mogelijk was en wat ze leuk vonden. Eerst waren ze nog heel afstandelijk, omdat ik nog zo jong ben. Maar als je een goede relatie opbouwt, maakt je leeftijd niet uit. Aan het eind vonden ze het jammer dat ik weer wegging, maar ik kreeg het helaas niet meer gecombineerd met stage en school.
Op mijn huidige stageplek bij het ART-team Breda-Zuid van GGz Breburg (32 uur in de week) is mijn rol heel anders dan die van vrijwilliger: nu ga ik veel doelgerichter te werk. Dat was voor mij in het begin wel wennen, maar ook heel leerzaam. Wat wel hetzelfde is, is de gezelligheid en de leerzame gesprekken die je voert. Hoe kun je samen aan doelen werken en welke stappen ziet die persoon voor zich? Mijn stage loopt nog tot eind dit schooljaar. Maar als stagiaire heb je volop tijd en ruimte om je goed voor te bereiden op het echte werk. Na mijn studie wil ik praktijkondersteuner worden, maar als ik een baan kan krijgen bij GGz Breburg, wil ik graag blijven."
Bekijk ook eens de verhalen van onze medewerkers op ons Youtube-kanaal.
