Zelf is Cees vrij nuchter over zijn lange loopbaan: “Het jaartal is bijzonder, maar het zegt mij verder niks, ik heb er geen gevoel bij. Het is gewoon een dag die er uitgelicht wordt.” Een bijzonder begin van een leuk gesprek.

Mijn eerste baan

“Ik heb altijd plezier in mijn werk gehad, ook al zijn er natuurlijk wel eens mindere dagen bij. Die 50 jaar gingen eigenlijk heel snel om. Dit was mijn eerste baan en waarschijnlijk ook mijn laatste (lachend). Ik geloof nooit dat er nog een carrière achteraan komt, maar dat hoeft voor mij ook niet meer hoor. Ik ben begonnen in Dongen toen ik 15 jaar jong was, ik zat op school en had een hekel aan leren. Toen kwam er een mogelijkheid om in Dongen te gaan werken, dat vond mijn vader ook wel goed, want dat leren was niets voor mij.” En wat voor baan was dat dan?

Broeders van Dongen

Cees vertelt verder: “Het was onder het bewind van ‘De Broeders van Dongen’ op het terrein in Dongen: De Broeders behoorden tot de katholieke congregatie van de Broeders van Onze Lieve Vrouw van Lourdes. Er waren destijds nog geen zusters waar ik werkte, het was een echt mannenbolwerk. Er woonden toen allerlei mensen die ‘tussen wal en schip’ vielen. Er werd gezorgd voor mensen die eigenlijk niet echt mee konden met de maatschappij, door allerlei omstandigheden zoals scheiding, een overleden partner, maar ook geestelijke gezondheidsproblemen. Ook woonden er toen mensen met een verstandelijke beperking.” 

“De overste, Broeder Jansen, heeft mij toen aangenomen als ‘huisbediende hulpverpleger’. Ik was de jongste en de eerste die bij de broeders in dienst kwam. Ik deed allerlei klusjes, die zowel met verpleging als met schoonmaken te maken hadden. Ook het op donderdagavond poetsen van alle schoenen van de bewoners hoorde daarbij. Het was heel gevarieerd werk. Ook was ik invalkracht en kon overal ingezet worden, bijvoorbeeld in de nachtdienst.

Van zorg naar schoonmaak

Pas halverwege de jaren ‘80 veranderde het werk echt. Vanaf dat moment mocht ik alleen nog schoonmaken en mij niet meer met zorgtaken bezighouden, van de een op de andere dag. Veters strikken bijvoorbeeld, dat deden we niet meer. Ik heb toen ook een korte opleiding voor schoonmaker gevolgd, sindsdien ben ik gediplomeerd schoonmaker.”

Bleef het werk nog wel leuk, als er zoveel ineens veranderde? Cees vervolgt: “Ja hoor, maar het was wel even wennen. Maar eigenlijk ook wel goed dat we het schoonmaakwerk echt goed leerden toen. Alles werd meer gestructureerd aangepakt, efficiënter, het ging minder op gevoel.” Cees: gaat verder: “Als je plezier in je werk hebt, dan is werken zeker géén straf. Ik heb daarom ook nooit overwogen om ergens anders te gaan werken.”

Samenwerking met collega's

Wat het werk dan zo leuk maakte? Cees denkt even na en zegt: “De samenwerking met mijn collega’s en het contact met de bewoners, dat zijn belangrijke aspecten van het werk die het boeiend houden. Je bouwt met sommige bewoners ook een band op, dat is wel bijzonder. Er wonen hier nog zo’n 2 bewoners die ik vanaf de eerste jaren al ken. Je leert in al die tijd ook hoe je met bepaalde bewoners om moet gaan. Ook leer je te herkennen als het even wat minder met iemand gaat. Dat signaleer ik en soms geven we dat dan door aan de verzorging. Dus we hebben soms ook een signaalfunctie.”

Het gebittenbakje

Van die 50 jaar moet er vast een leuke anekdote van vroeger zijn die je met ons wil delen? “Jazeker, de bewoners van ‘het Binnenhof’ hadden de gewoonte om in de avond al hun gebitten in een eigen gebittenbakje te doen. Toen was er een bewoner die van zo’n 30 inwoners 60 gebitten allemaal in één bakje overgooide, omdat hij de losse bakjes zo leuk vond… Je kunt je voorstellen wat er zich afspeelde toen iedereen zijn eigen gebit weer probeerde terug te vinden…”

Belang van de cliënt

En wie maakt er thuis bij jullie eigenlijk schoon? Cees begint te lachen en antwoordt: “Als ik wil schoonmaken thuis zegt mijn vrouw: ‘dat is mijn taak, daar blijf je maar mooi van af’. Gelukkig heb ik nog andere hobby’s om mijn dagen leuk door te komen.” Als laatste nog, wat zou je GGz Breburg als advies willen meegeven voor de komende jaren? Cees: “Dat we als organisatie het belang van de cliënten nooit vergeten, dat is toch hetgeen waar we met zijn allen voor werken. Daar moet je altijd aandacht voor houden, zodat het goed met ze gaat.”

Bekijk ook eens de verhalen van onze medewerkers op ons Youtube-kanaal.