“Tijdens mijn opleiding SPH - Social Work liep ik stage bij het activiteitencentrum in Etten-Leur, waar ik onder meer in aanraking kwam met de gesloten afdeling. Ik wilde graag bijdragen aan het herstelproces van cliënten en mocht toen bij GGz Breburg de interne hbo-opleiding verpleegkunde volgen. In mijn laatste jaar liep ik stage op de HIC in Breda, waar ik nu al zo’n drie jaar werk als verpleegkundige. Hoewel ik eerst tegen die stage opzag, voelde ik me meteen als een vis in het water.
Het is een heel warm team en je bent er ook voor elkaar. Ook mag je gewoon jezelf zijn en je ideeën opperen, als het maar ten goede komt aan de cliënt. Ik vind het enorm leuk om die creativiteit mee te nemen op de werkvloer. Je bent er ook voor elkaar, met name bij heftige incidenten. Toen ik in mijn eerste jaar als verpleegkundige iemand moest reanimeren (die persoon heeft het gelukkig gehaald), ben ik heel goed opgevangen door het team.”
Gast zijn in iemands leven
“Een reden om te werken bij GGz Breburg, is dat ik hier nooit heb hoeven separeren. Dat hoop ik ook nooit te hoeven doen. Separeren is bij ons niet eens meer een optie. Niet opsluiten, maar erbij blijven. Het uiterste middel op de HIC is de Extra Beveiligde Kamer (EBK), maar die heb ik de afgelopen vier jaar nooit gebruikt. Op de HIC Breda hebben we niet eens zo’n EBK. We kunnen hier echt de-escalerend werken en creatief omgaan met de ruimte die we hebben; dat is heel mooi. Zo herstellen we eerst het contact met de cliënt en vervolgens het contact tussen de cliënt en het ambulante team. Dat is heel waardevol. Het is ook heel interessant om daar onderdeel van uit te maken; je bent eigenlijk gast in iemands leven. Ik ga ook nooit zomaar een kamer binnen, maar klop eerst. Want iemand die wordt opgenomen, heeft al heel weinig privacy. Je weet ook niet wat hij allemaal heeft meegemaakt.
Die privacy en de menselijke benadering vind ik heel belangrijk. Dat doen we onder meer via de 5-minutenmethodiek en altijd present zijn. Ook zitten we zo veel mogelijk op de groep. Alleen voor een vertrouwelijk gesprek gebruiken we een spreekkamer. Verder zoeken we (afhankelijk van de zwaarte van de problematiek) iemand ieder kwartier of ieder uur op. De drempel wordt zo veel lager, doordat ze niet meer zelf naar het kantoor hoeven te komen. Zo proberen we echt naast de client te staan en hem aan te spreken op gezond gedrag.
Met sommige cliënten heb ik een bepaalde klik. Pas zat een vrouw op de IC die graag wilde roken, maar geen geld had, alleen cadeaukaarten. Ik kocht er toen een paar van haar over, zodat ze fysiek geld had voor rookwaren. Daar heeft ze het nu nog steeds over; ze zegt dan: ‘jij hebt gezorgd dat ik kon roken!’ Met een andere cliënt maakte ik iedere dienst een praatje en vertelde dan wanneer ik weer kwam. Daardoor kon hij wachten tot ik er weer was en hoefde hij zijn verhaal steeds maar aan één persoon te vertellen. Dat vond hij prettig. Mooi dat je zo iets voor iemand kunt betekenen.”
“Naast mijn dagelijkse werk op de HIC zit ik ook al twee jaar bij de Verpleegkundige Adviesraad (VAR). Het is mooi dat GGz Breburg je via zo’n adviesraad mee laat denken. Zo ontdek je ook hoe de organisatie er op hoger niveau uitziet en hoe je de verbinding kunt leggen met de werkvloer. Ik ga mijn werk op de HIC nu afronden, want in januari begin ik aan een interne opleiding voor verpleegkundig specialist. Daardoor kan ik nóg meer voor mensen betekenen in hun leven.”
Ben je verpleegkundige en benieuwd naar de HIC? Bekijk dan onze vacature voor meer informatie!
